całkowitego promieniowania
Encyklopedia PWN
ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości (częst.) fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal.
instrumenty służące do obserwacji obiektów astr. w zakresie promieniowania rentgenowskiego i gamma, charakteryzujące się stosunkowo wysoką kątową zdolnością rozdzielczą.
Wszechświat, Kosmos,
układ wszystkich obiektów astronomicznych, materii rozproszonej i pól fizycznych wraz z czasoprzestrzenią, którą wypełniają.
przyrząd do pomiaru całkowitego promieniowania słonecznego (promieniowanie w atmosferze ziemskiej) w zakresie 0,3–3 µm, padającego na poziomą płaszczyznę;
galaktyki
grawitacyjnie związane układy gwiazd, gazu, pyłu i ciemnej materii.
[gr.],
pirometr
przyrząd do bezstykowego mierzenia temperatury, którego zasada działania opiera się na zależności natężenia lub długości fali promieniowania elektromagnetycznego wysyłanego przez nagrzane ciało od jego temperatury (Stefana-Boltzmanna prawo);
[gr.],
